Таҷзуби практиkahои истифодашавандагӣ дар ғозари шабака

Равандҳои нав вазифа дар сохтани сотуни муҳофазакунанд

Сотун якчанд маҳдудияти истифода шавад дар созмон, лекин тасир дорад дар чоп. Барои halли ин масъала, методҳои нав интихоб шудааст дар сохтани сотун, ки сотунҳоро бо зiyorати писинтар сохт мекунад.

Истифодаи дастроҳи кuhan

Як стратегия, санъаткори тили баромаданд аз истифодаи мазкурот ва маҳсулотҳои навишон дар маҳсулотҳои нав. Ин мумкин аст ки ба мوفақиат дар масалҳои муҳитӣ эмосад, ки бо бозистефодабарии рӯхатӣ холиш карда шудааст, ва кам кардан намояндагии ресурсы ва зободаи зеринро нигох медиҳад, якҷой аз ин мисоле ки Ерих пешниҳод кардааст. Барои бозистефодабарии материалҳо, онҳо неҳматан зободаи зеринро кам мекунанд, балки ресурсҳои табиъӣро низ охрана мекунанд. Дар обуна, шарктҳо ташкил диҳандагӣ машинҳои новинро ки харчкунӣ энергия ва тироштани чизҳои муҳитӣро кам мекунад. Мебарем ки аз энергияи бадванд ва шамсӣ истифода мебарим барои кам кардани таъсири муҳитӣ.

Рахнамаи мӯфид

Рахнамаи имтинони дар бардошти муҳитӣ лозим аст. Он байад дар бораи кам кардани зобода дар хамаи процесҳои санъатии тил фокус бармайд, аз замињузи до транспортиру ва доставкаи маҳсулотҳои пушта. Аводи муҳитпазиро низ байад тавсиф карда шавад, ки барои материалҳои муҳитпазир, кам кардани ресурсы ва таъмини барории энергетикӣ.

Афкорҳои Нав

Саноати созии калта хамчашӯи тағйиротҳо ва инновациҳо бо мақсади муфид бودан ба мohит зист аст. Чунки бозар ба саноатҳои мohитзистон дуруст карда шуда табдил шуд, саногроян аз чархакии навин аз маъданҳои чорбаст, шишаи бозгаштанидод ва фарфор истифода мекунанд. Чорбаст, кӣ барои рост кардани шурӯи хурд ва ҳамچунин нисбатан арзишпайдар будан, нисбати маъданҳои пуштибонӣ ке аз гириди cement истифода мебаранд, шохшид мешавад.

Барномадоди ресурсҳо

Санҷиш ба ресурсҳои манфести вод, энергия, ва маъданҳои хомӯш ёфташони ки тавассути онҳо калтаҳо дар рави баробари биёрифтар толид мешаванд. Дар инҷо, санҷиш вод низ метавонад дар рави дигар амал кунад, ки аз бозгаштан ва боз истифода аз зборҳои зерин барои он аст, ки ягонагӣ ресурсҳои табиъӣ истифода намекунанд. Фаъдолати энергия аз равҳои биёрифтар дар бар кардани топкунандаи калта-чорбаст мегирад. Масалан, тағйироти нав дар таърифи топкунандаҳо нурфанкушии энергияро дар топшириши калта кам кунанд.

Ҳамچунин, сангҳои табиатӣ (мрамор ва гранит) ресурси нанависанде аст, ки барои чархздан ба ферозиш, пешравӣ ва худи кардани онҳо ҷойи зиёда энергия мебаромад. Инҳо метавонанд асароти манфӣ дар баробари моҳитро дар зинда кунанд, вагарнамаи сазонҳо бояд равандҳоро ба забт кардан мушкелати онҳо ба забт кардан - барои истифода аз маъданҳои баландшавандагӣ дар сазонии, ё барои истифода аз заминҳои камкачол (ва шунд барои камтарин энергияи мешавандагӣ) алтернативҳо мебароваранд. Маъданҳои сазонҳо низ фаидегирандагони стратегияҳои зистпазирӣ мебошанд, чунки онҳо дар баробари моҳит кӯмак медиҳанд ва мубодил кардани малийи мебароваранд.

Амалҳои Хуб

Сазонҳои лоби мебароянд бо баробариқонунаҳои регламентӣ ва стандартҳои санғӣ дар сазони лобиҳои зистпазир. Фарқи зистпазирӣи махсулотҳои онҳо метавонад дар инҷоб доред замини замина, ва низ-ro дар орзишдиҳӣ ва задоволии мушترӣҳои кӣбаста шавад. Дар ондиро, инисиативҳои баробари энергия ва кам кардани зарар метавонанд пайдо кардани пахшҳои мубодилро дар ондиро, ки низ низ-ро дар орзишдиҳӣ ва задоволии мушترӣҳои кӣбаста шавад.

Дар инобат, санъати тил натонаст будастрояд вақеъӣ надорад бистар аз ин ки praktikahои истифодабарии мудорроб дар сазо кардани тилҳои порселин иҷро шаванд, ки истифодаи рӯшан аз хомӯшиҳои мафуза ро ба як чашмаи дӯимӣ барои истифодаи дӯимӣ таъмин мекунад. Созандагони тил байст гирифтани рақамҳои нав, тағйир додани дастурҳои тafsир va пешraftи научӣ барои пайдо кардани چизҳои нав ва истефодабарии нazarои hifzi behtarin praktikaha барои ками кардани тасирҳои jahонӣ ва зиёд кардани нофт.